Deklarata  e ish presidentit Tramp ndaj Presidentit ukrainas Volodimir  Zelenski nuk duhen injoruar aspak, sado që mendohet se janë kritika që kërkojnë një zgjidhje marrëveshjeje për paqen.

Sipas deklaratave të kandidatit për president Donald Tramp që sulmojnë  Zelenskin  duke ja vënë fajin se pse nuk bën një marrëveshje me rusët sado e keqe të jetë por është e mirë  për ti dhënë fund luftës që e ka kthyer Ukrainën në një vend gërmadhë me mijëra viktima dhe të  vështirër për  tu rikuperuar.

Për sa i përket marrëveshjes president Zelenski që herët ka qenë pozitiv për tu ulur dhe gjetur një zgjidhje, por pasi forcat ruse te jenë larguar nga tokat e pushtuara në Ukrainë.  Kjo është formula e palës ukrainase ndërsa nga pala Ruse nuk kemi asnjë iniciativë të saj pa realizuar qëllimin e "operacionii ushtarak" ku Trampi nuk po ja vë aspak në dukje ashtu siç po ja kërkon Zëlenskit. Por sipas tij një marrëveshje mund të arrihet atëherë kur rusët ja kanë arritur qëllimit, pra pasi e kanë zaptuar  Krimenë dhe pjesët  juglindore të Ukrainës. E gjitha kjo përveçse një retorikë në fushatën elektorale të Zotit Tramp është dhe një deklaratë e një kandidati republikan që nesër mund të bëhet President dhe të tillë formula marrëveshje që deri diku favorizon pushtuesit mund të ndezin një shkëndijë edhe në rajonin tonë të trazuar. Me këto deklarata kundra Presidentit ukrainas me siguri që zgjon ëndërrat e megalomanise serbe ku Vuçiç veçse ka fërkuar duart sapo e ka dëgjuar Trampin me këtë ide marrëveshje të quditshme   Këtu bëhet fjalë për Kosovën ku forcat serbe pasi po fuqizohen me armatim në çdo moment janë të gatshme dhe të mirë përgatitur për të ndërhyrë në veriun e saj dhe për të sjellë precidentin dhe llogjikën e ish presidentit Tramp për një marrëveshje pasi të ketë zaptuar veriun  e Kosovës.

 E supozojmë, atëherë kur mbase të kenë hyrë në territorin e Kosovës dhe tja kenë arritur qëllimit si rusët në territoret e Ukrainës, nëse do të kemi Trampin president , ai do ti kërkojë të njëjtën gjë  Kurtit siq po ja kërkon Zelenskiit tani, një marrëveshje  ku të  fituar do të jenë vetëm  Putin e Vuçiç.  Marrëveshje që sipas Trampit  agresorët ndalojnë luftën por që aneksojnë tokat e pushtuara. Nëse ndodh kjo atëherë u japim me të vertetë të drejtë konspiracionistëve me toritë e tyre që thonë se Trampi është një pro skllav ku vë  në rrezik sovranitetin e Republikës së Kosovës.

Donald Tramp thotë se po të ishte ai  president, Rusia nuk do të kishte pushtuar Ukrainën dhe lufta nuk do të ndodhte. Nëse  me të vertetë Tramp bën mrekullira vetëm kur është në postin e Presidentit , atëherë lind pyetja që përse nuk bëri asgjë ndaj Rusisë që ti rikthente Ukrainës Krimenë sa  ishte në mandatin e tij  katër vjeçar 2016-20 ndërkohë që Krimea nuk kishte vetëm dy vjet e  pushtuar nga rusët. Përse se bëri atëherë kur diheshin që marrëdhëniet e tij me Putin ishin të mira madje në një rast  duke e komplimentuar shefin e Kremlinit  si një njeri të zgjuar.
​
Në fushatën e tij në Karolinën e Veriut. Tramp  e sulmoi  Zelenskin duke deklaruar - "Sa herë që vjen në vendin tonë, ai largohet me 60 miliardë dollarë, jam i sigurt se ai është biznesmeni më i mirë në planet”. Në këtë rast më tepër Donald Tramp po  sillet si një  biznesmen që don  të ruajë arkën e tij  sesa si një politikan  strateg  ku armiku që duhet luftuar medoemos ka vënë në rrezik paqen botërore dhe që kostoja është shumë fish më madhe sesa paratë që ka kërkuar Zelenski për ta ndihmuar. Për Trampin më me shumë rëndësi janë  miliardat e amerikanëve  pse  shkojnë për të suportuar Ukrainën sesa forca që i duhet treguar Putinit  për ti ndaluar furinë që ka marrë  jo vetëm për shkatërrimin e Ukrainës por për qëllimin e prishjes së rendit botëror.  Nëse nuk ndalohet  tani  me unitetin  e aleatëve  perëndimore duke suportuar Ukrainën atëherë edhe nëse rikthehet Tramp në  Shtëpinë e Bardhë  do të jetë shumë vonë  për ta bërë përsëri  SHBA-në  e madhe  me një ekonomi të fuqishme për vetë amerikanët.

Ideja e krijimit të një minishteti brenda republikës së Shqipërisë nga Edi Rama është ideja më përvëluese dhe efikase për të, ndaj këtij vendi që ka ndodhur ndonjëherë, duke u kthyer në një lajm pothuajse në të gjitha mediat botërore, e paraprirë nga prestigjiozia New York Times. Vetë fakti  që brenda 24 orëve kjo gazetë e kishte si lajm në faqen e saj kryesore dhe intervistën e Kryeministrit shqiptar për këtë temë, mjafton të kuptosh rëndësinë e kësaj ngjarje e cila mori dhenë dhe u bë objekt bisedë në të gjithë sferën e politikës botërore si dhe asaj fetare.

Ai gjeti momentin më të përshtatshëm për ta hedhur këtë ide pikerisht në javën e përvitshme Kombeve të Bashkuara, në zemrën e saj në  Nju Jork. Aty ku gjithë liderët e botës ndoshta janë surprizuar por të paktën e morën lajmin dhe pritet të kenë edhe reagimet e tyre nga vendet me bashkësi myslimane dhe jo.

 Për sa i përket rolit të Edi Ramës në këtë histori është se  Kryeministri shqiptar bëri një veprim shah-mat, gjë se kishte bërë askush deri tani duke e lëshuar si ide. Të gjithë e dimë se ne shqiptarët kur bëhet fjalë për kombin interesat për të  janë mbi gjithçka,  edhe mbi besimin e tyre fetar. Ky veprim e Edi Ramës gjeti tamam atë shprehjen e dashur të shqiptarëve " Feja e shqiptarit është shqiptaria", që sipas tij  do të thotë se nëse e doni kombin me anë të krijimit të këtij minishteti sovran të bektashizmit, shqiptaria do të ketë vetëm benefite nga  të gjitha anët.

Është e qarte se do të ketë reagime edhe nga besimet e tjera për vetë faktin se mendojnë se do të zvogëlojë peshën e tyre  dhe rëndësia do të shkojë tek krijimi i këtij shteti të ri të bektashizmit brenda shtetit shqiptar.

Më shqetësuese është për myslimanët sepse bektashinjtë për ata janë një tarifat i islamit që nuk e duan të kenë fuqizimin e  sovranitetin e tyre. Kjo është e gjithë beteja që do të ketë kryeministri si përfaqësues i shtetit me kryegjyshin Haxhi Dede Edmond Brahimaj si lideri shpirtëror i bektashianëve dhe përballë komunitetin mysliman që nuk e pranon   shtetin e tyre brenda shtetit shqiptar. Po e gjeti miratimin dhe gjuhën e përbashkët me këtë komunitet Edi Rama do të hyjë në histori si kryeminstri që di të negociojë dhe të  bashkojë gjithë  bashkësitë fetare edhe atëherë kur vendi ka nevojë për reputacion ndërkombëtar ashtu si Vatikani brenda Italisë.  Krijimi i një shteti të ngjashëm me Vatikanin brenda Shqipërisë me qeverisje autonome  që kërkon ndryshimin në Kushtetute sipas Ramës nuk duhet të jetë skeptike sepse Urdhëri Bektashit është i njohur për tolerancë e harmoni fetare, dhe këtu  e di shumë mirë se Kryeministri do të ketë aprovimin e shumicës së shqiptarëve, sado që sondazhet e para nuk janë në favor të tij. Historikisht shqiptarët e kanë dhënë me prova se toleranca e harmonia fetare janë pjesë e jetës së tyre ,që do të thotë se mbi të gjitha kanë vënë vëllazërinë e tyre si komb dhe jo si fe.

Këndvështrimi se si i shikon Shqipërinë Kryeministri shqiptar është jo si një politikan por  si një menaxher strateg i mirë i shtetit ku siguria dhe mirëqenja e qytetarëve janë dy nga  prioritetet e tij strategjike gjatë udhëheqjes së tij për një Shqipëri europiane . Që do të thotë çdo gjë që lidhet me sigurinë e vendit dhe  mirëqenjën e qytetarëve për kryeminstrinë shqiptar është i mirëpritur.  Prandaj dhe sovraniteti  Urdhëri  Bektashit, i njohur për mesazhet e  paqes, tolerancës dhe harmonisë fetare, sipas kryeministrit shqiptar nuk e cënon aspak sigurinë e vendit, por do të jetë një shtet vetëadministrues që do të respektojë ligjet e shtetit shqiptar dhe bashkësitë e tjera fetare me parimin bazë të saj, harmoninë.

Për sa i përket mirëqenies sipas Edi Ramës ky akt i paprecedent vetëm të mira do ti sjellë vendit tonë sepse shtimi i lëvizjes së njerëzve drejt Shqipërisë do të sjellë të ardhura në ekonominë e shtetit.
​
Për momentin po diskutohet se kush e hodhi idenë e cila nuk ka  aq rëndësi sesa pesha e vetë faktit që duke qenë e themeluar në vendin tonë Urdhërit Bektashi automatikisht e kthen Shqipërinë në  vemendjen e gjithë botës si një mini "Vatikan" i besimtarëve bektashinj të cilët nuk janë të paktë në të gjithë botën. Pra shtrirja e njohjes së vendit tonë të vogël deri në çdo skaj të globit flet shumë në të gjitha aspektet gjeopolitike dhe ekonomike. Pa e marrë parasysh se cfarë ngatërresash përbën nga brenda botës fetare dhe "luftën"që mund të shkaktojë, ajo që është e sigurtë sipas Kryeministrit Rama, se Shqipëria si shtet do të jetë me e përfituara.Vetëm jehona që mori  duke lëshuar idenë e krijimit të këtij mini Vatikani në zemrën e vendit të shqiponjave tregoi se sa i reklamuar është emri i Shqipërisë në rang botëror që nuk mund të krahasohet me vite të tëra. Sipas kryeministrit shqiptar me këtë ide të rrallë të tij shpresohet se do të rritet shumë turizmi i huaj dhe ardhja e  pelegrinazhit të besimtarëve bektashian nga gjithë bota në malin e shenjtë të Tomorit si dhe në selinë e tyre  që do të ndërtohet  në periferi të Tiranës. Gjithësesi ne jemi një shtet demokratik ku të gjitha palët do të ulen për ti  zgjidhur çeshtet madhore me anë të  një debati publik dhe pastaj me anë të një referendumi për të bërë ndryshimet e nevojshme kushtetuese, dhe atëherë mund  të flasim nëse historia është në anën e Kryeministrit Edi Rama.

Një kolege  amerikane nga komuniteti spanishfolës më pyeti - Përse tek ju shqiptarët e Amerikës, shumica jeni me Trampin?- dhe donte një përgjigje për t'ja argumentuar, por i rashë shkurt se do hyja në xhirime- Po, është e vertetë, ndoshta ngaqë Trampi është një figurë karizmatike që pëlqehet nga shqiptarët ashtu si 74 milionë amerikanë të tjerë. Pra ishte një përgjigje diplomatike, sado që kolegen aspak nuk e bindi se e dinte se shqiptarët janë popullsi emigruese ashtu si latinët, por në  vetvete më vuri ta studioja këtë përsenë e saj, e cila nuk do edhe aq shumë hulumtime.

Në këndvështrimin tim, duke parë se gjithë ne  shqiptarët që jetojmë në SHBA vijmë në dy  kohë të ndryshme, një pjesë shumë para ndryshimit të sistemit dhe një pjesë gjatë tranzicionit,  por në thelb që të dy periudhat nuk është se kanë  vuajtur  për  liderë autoritar që tërheqin turmat masive.

Të jesh Trampist do të thotë që e do liderin që të vendosë mbi gjithçka, pra të jetë i plotfuqishëm, gjë që kjo është provuar në të gjitha betejat e tij  brenda partisë së tyre konservatore, duke sfiduar edhe ata që vinin nga familje tradicionale me histori politike. Me pak fjalë, mjafton që gjithçka që thotë Tramp sado që sipas opozitës ai vetëm mashtron, përsëri simpatizantët e tij e mbështesin atë, madje ka nga ata deri në vdekje.
Por stereotipi i kolegës  se shqiptarët janë Trampist më bëri të kërkojë më tepër argumente se çfarë i lidh shqiptarët me Trampin, pra pse kjo dashuri kaq e madhe nga shqiptarët dhe nga të tjerët më pak.

Nuk e përjashtova aspak veten se edhe unë me gen shqiptari jam dhe ja di dobësitë vetës ashtu si  bashkëkombësit e mi. Atëherë, duke i  ditur dobësitë tona të përbashkëta, thashë- Ne votojmë  Trampin, sepse për ne shqiptarët ai është i vetmi model i të qeverisurit. Në thelb ne shqiptarët duam individin që kthehet në  autokrat dhe në fund vdes si diktator,  pastaj e marrim  e mitizojmë e ju thurim vargje, për ti bërë  të pavdekshëm tek brezat që do vijnë. Këtë mund ta gjesh shumë lehtë tek këngët në youtube, me çifteli, me lahutë, në labçe, me daulle e me të gjitha mënyrat sesi shqiptari ekzaltohet për liderin e tyre. Gjithësesi, shqiptarët u këndojnë udhëheqësve edhe për së gjalli, pa le më për se vdekuri që kujtohen si heronj legjendar.

Trampi më shumë na përshtatet neve sepse disa nga  akuzat që e rëndojnë atë sado që nuk është dënuar akoma për ne shqiptarët janë më se normale sepse i kemi përjetuar dhe që nuk jetojmë dot pa to. Le  ti marrim me radhë disa nga këto.

Donald Tramp akuzohet për falsifikime të bizneseve për të shmangur taksat, për ketë gjë ne shqiptarët për disa dekada e kemi patur shumë  të lehtë, pa qenë  nevoja të falsifikojmë, ngaqë taksa nuk na është kërkuar kurrë të paguajmë  sepse pushtetarët vidhnin për vete tërë arkën e  shtetit, duke na e marrë edhe atë  që nuk ja jepnim shtetit me anë të kuponit tatimor.

Ish presidenti Tramp akuzohet për përpjekjen e tij për të përmbysur humbjen e zgjedhjeve 2020. Këtë  ne e kemi bërë që herët në zgjedhjet e 96-tës atëherë kur  nuk kishe nevojë për marifete për të përmbysur rezultatin se pushteti  ishte i njëshit, vet zot e vet shkop, dhe këtë të fundit, pra shkopin e përdori kundra  opozitës ngaqë donte drejtësi në një diktaturë zgjedhorë ku i gjithë procesi  kontrollohej nga pushteti.

Tramp akuzohet për  6 janarin se nxiti militantët e tij për trazira të dhunshme duke sulmuar tempullin e demokracisë amerikane, tempull që ruante themelet e kushtetutës  për 245 vjet. Ndërsa ne shqiptarët e dogjëm dhe e shkatërruam vendin  brenda një dite në 97-tën vetëm sepse  lideri shpirtëror nuk donte "të zbriste nga kali" që i kishte hypur përsëprapthi, pasi na vodhi edhe kursimet e fundit me anë të piramidave. Pa mjaftuar kjo, po ky lider një vit më vonë solli grushtin e shtetit   ku me një turmë  militantësh ( të cilët akoma pretendojnë se sollën demokracinë) hynë brutalisht në kryeministri dhe pushtuan institucionet shtetërore pa hasur aspak në rezistencën e gardës dhe të qeverisë socialiste  të një  kryeministri frikacak asokohë, që nuk mbrojti dot as  godinën e zyrës së tij. Ndoshta gotën e  verës e xhin tonik-un e preferuar  do ti ruante si sytë e ballit. Sa për shtetin  ai  kishte rënë që  një vit më parë në duart e bandave dhe nuk e mbronte dot as Zoti .

Për hir të Trampit, ithtarët e tij vandalë të 6 janarit shkatërruan gjithçka,  të njëjtën gjë bën shqiptarët që me urdhër të liderit  hapën  depot e morën armët për të vra njëri-tjetrin, sepse lideri shpirtëror ishte në grahmat e fundit dhe nuk e pranonte kurrë humbjen.

Tramp akuzohet se bleu heshtjen për të fshehur marrëdhënjen me një ish pornostare, ndërsa tek ne lideret nuk kanë nevojë të paguajnë sepse  vartëset e tyre për një karrige e bëjnë falas, mjafton që favorizohen nga eprori e tyre me poste e çifligje. Tek rasti i Trampit viktima merr guximin dhe e demaskon lidhjen jashtëmartesore të Trampit më të, ndërsa në Shqipëri gratë viktima nuk e kanë guximin sepse e dinë shumë mirë se në një shoqëri patriarkale viktima veçse  kryqëzohet e ç'moralizohet, ndërsa hamshorit abuzues nuk i hyn as gjëmba, vetëm se burrërohet  tek shqiptarët.
​
Ish presidenti Tramp ka deklaruar se është kundra emigracionit duke vendosur mure ndaj emigrimit të paligjshëm.  Ironia është se ne  shqiptarët vijmë nga komuniteti më i madh ku shteti grek për një dekadë na mbajti të  diskriminuar pa asnjë kartë identiteti. Por populli i saj ashtu si të paligjshëm që ishim na dha një strehë dhe një punë që të mbanim  frymën gjallë edhe tek familjet tona shqiptare të sapo dalë nga skamja e një sistemi totalitar. Jemi një popull aq i vuajtur për fatin tonë të keq dhe për mungesë të lejes se qëndrimit nuk shkonim as për ngushëllime familjare në vendlindjet tona. Pothuajse një pjesë e mirë e kanë vuajtur edhe në Shtetet e Bashkuara të Amerikës deri sa kanë fituar azilin. Kundërshtimi i  marrëveshjes për  strehimin e afrikanëve në zonën e Lezhës, tregoi një  realitet të hidhur tek një pjesë e popullsisë duke reaguar shumë keq, me sjelljet më racistë e diskriminuese në rrjetet sociale e media ndaj refugjatëve që sot në ditët më të vështira të jetës së tyre na shtrijnë dorën për një strehë dhe ushqim.  Duke patur historinë e vuajtjeve mbi shpatullat tona ne duhet të ishim  të parët  për tju hapur dyert refugjatëve masive. Sepse në këtë botë jeta është një cikël ku humanizmi është akti më madh civilizues që mat vlerën  e një kombi, dhe ne shqiptarëve na duhet ta ruajmë këtë vlerë historike të trashëgimisë. Tani pyetja që lind për të gjithë  ne shqiptarët që e votojmë Trampin, sa na bashkon fryma e tij me vlerat tona vitale trashëguese të bujarisë që na bëjnë krenarë si komb?